Bengals ve Chargers, Joe Burrow ve Justin Herbert’e ödeme yapmaya hazır. Sorun şu ki, her oyun kurucu diğerinin imzalamasını beklediğini düşünüyor.
Görünüşe göre Burrow, Herbert’inkinden bir sınıf daha yüksek bir sözleşme almalı. Ancak Boro’nun kampı, Herbert’in kampı tarafından görülüyor. Rakip menajerlerin birbirlerine rakip olmayı umdukları gerçeğini de hesaba katarsak, sıradaki oyun kurucular arasında zorlanacak bir bekleme oyununa dönüşür.
Burrow kampı, Herbert’in önce gitmesini ve bir kazanma standardı belirlemesini istiyor. Herbert’in kampı önce Burrow’un gitmesini istiyor, bu da Herbert’e deneyebileceği, hatta belki de ötesine geçebileceği bir şapka veriyor.
Takımlar bundan yararlanır çünkü oyuncular NFL’de dördüncü sezonlarına girerken anlaşmalar için istekli değildir. Tüm haklarıyla, her ikisinin de zaten sözleşmeleri olması gerekir. Ve eğer gitmeye hazırlarsa, alım satımları muhtemelen gerçekleştirilecektir.
Bunun, durumun merkezinde temsilci rekabeti ve pazarlama ile toplam dansı yapan daha geniş olanla ilgili olduğuna inanılıyor.
Anlaşmalar yapılana kadar oyuncular uzun vadeli sakatlık riskleri almaya devam ediyor. Birinci Haftaya kadar anlaşmalar olmazsa, Burrow 5.545 milyon dolara, Herbert ise 4.2 milyon dolara oynayacak. Geçen yıl, Kyler Murray’in menajeri, Murray’in çaylak sözleşmesinin dördüncü yılında benzer bir kısıtlı ödeme için oynamayacağını açıkladığını hatırlıyor musunuz? Borough ya da Herbert için bu satırlarda dikizleme yoktu.
İkisi de sözleşmelerini istiyor. Ekipleri buna uymaya hazır. Ancak kamplarının beklemekten memnun olduğuna inanılıyor.
Bir noktada, birinin gözünü kırpması gerekiyor. Antrenman kampı ve sezon öncesi (özellikle çaylaklar çok fazla oynamazlarsa) sınırlı bir sakatlık riski sunarken, her iki oyuncu da sezon başlamadan önce uzun vadeli anlaşmalar yapmalıdır.
Şimdilik, dahil olan herkes oynuyor gibi görünüyor oyunu bekliyorum.
“Amatör problem çözücü. Seyahat delisi. Aşırı yemek bağımlısı. Sertifikalı twitter hayranı. Bira aşığı.”